Istnieje kilka powodów, dla których nauczyciele powinni nieustannie pracować nad własnym rozwojem zawodowym, w tym szereg zapisów obowiązującego prawa. Jednym z nich jest art. 12 ust. 3. ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, stanowiący, że nauczyciele powinni uzupełniać swoją wiedzę ogólną i zawodową, korzystając z prawa pierwszeństwa do uczestnictwa we wszelkich formach doskonalenia zawodowego na najwyższym poziomie. Kwestie doskonalenia nauczycieli wynikają również z zapisów prawa dotyczących awansu zawodowego. Skupienie się na systematycznym rozwoju kompetencji zawodowych nauczycieli to ich osobista odpowiedzialność, ale też powinność dyrekcji szkoły. Obowiązki i odpowiedzialność dyrekcji szkół związane z organizacją doskonalenia nauczycieli w placówkach opisuje § 22 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia MEN z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego,, w którym pojawiają się m.in. takie zadania, jak planowanie działań rozwojowych, w tym motywowanie nauczycieli do doskonalenia zawodowego oraz prowadzenie działań rozwojowych, w tym organizowanie szkoleń i narad. Wzmocnieniem tego zapisu jest art. 70 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, mówiący o kompetencjach rady pedagogicznej w zakresie ustalania organizacji doskonalenia zawodowego nauczycieli szkoły.
Praktyka organizacji doskonalenia zawodowego nauczycieli
Przywołany wcześniej zestaw obowiązków szkoły, nauczycieli i dyrekcji związanych z odpowiedzialnością w zakresie organizacji doskonalenia zawodowego nauczycieli stanowi zbiór wymagań formalnych. W praktyce funkcjonowania szkoły najważniejsze są celowość zastosowania wymienionych zapisów oraz realne korzyści, jakie mogą z nich wyniknąć, zarówno dla osób zatrudnionych w szkole, jak i – co wydaje się dużo ważniejsze – dla uczęszczających do niej uczniów. Tu punktem wyjścia okazuje się nie odpowiedź na pytanie, co należy zrobi...
Pozostałe 90% treści jest dostępne tylko dla Prenumeratorów.
