Treść umowy o pracę
W nowym brzmieniu art. 29 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.
Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 z późn. zm.) składniki formalne umowy uzupełniono dodatkowo o dane w postaci adresu siedziby pracodawcy albo adresu zamieszkania w przypadku pracodawcy będącego osobą fizyczną nieposiadającą siedziby. Zmodyfikowany został również katalog warunków pracy i płacy, choć nadal ma on charakter otwarty. Zmiana terminu rozpoczęcia pracy w dzień jej podjęcia stanowi doprecyzowanie sposobu, w jakim termin rozpoczęcia pracy ma być oznaczany w umowie – poprzez wskazanie konkretnej daty kalendarzowej. W związku z tą modyfikacją zmieniono również treść art. 26 k.p., zgodnie z którym stosunek pracy nawiązuje się w dniu określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy.
Dodatkowe zatrudnienie
Zgodnie z nowym brzmieniem art. 261 k.p. pracodawca nie może zakazać pracownikowi jednoczesnego pozostawania w stosunku pracy z innym pracodawcą lub jednoczesnego pozostawania w stosunku prawnym będącym podstawą świadczenia pracy innym niż stosunek pracy.
Przepisu tego nie stosuje się, gdy strony zawarły umowę o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy, jak również wtedy, gdy zakaz lub ograniczenia w dodatkowym zatrudnieniu wynika z przepisu szczególnego.
Informacje przekazywane pracownikowi. Informacja o warunkach zatrudnienia
Nowelizacja zakłada znaczne rozszerzenie obowiązków informacyjnych pracodawcy. Istotne znaczenie ma moment, w którym pracodawca powinien przekazać pracownikowi określone informacje. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 29 § 3–33 k.p. pracodawca ma obowiązek poinformować
pracownika:
- nie później niż w terminie 7 dni od dnia dopuszczenia pracownika do pracy, co najmniej o:
a) obowiązującej pracownika dobowej i tygodniowej normie czasu pracy,
b) obowiązującym pracownika dobowym i tygodniowym wymiarze czasu pracy,
c) przysługujących pracownikowi przerwach w pracy. Zmianie ulegają przepisy dotyczące przerw w pracy. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 134 k.p. liczba prze...