Mistrzostwo osobiste
Rozwiązywanie skomplikowanych problemów współczesnego świata wymaga dociekliwego umysłu i gotowości do podejmowania wyzwań oraz wiąże się z wypróbowywaniem różnych dróg. Zdaniem Daniela Pinka, jeśli chce się osiągnąć cel, konieczne jest dążenie do mistrzostwa osobistego, a do tego niezbędny jest stan przypływu, który jednak sam w sobie nie stanowi gwarancji osiągnięcia mistrzostwa, ponieważ mistrzostwo to proces, stan myślenia, a zatem nie osiąga się go z dnia na dzień.
Według Carol Dweck, profesor psychologii badającej motywację, to, w co ludzie wierzą, kształtuje to, co osiągają, ponieważ kluczowe dla samorozwoju są nasze przekonania o nas samych oraz o naszych zdolnościach i możliwościach. Jej zdaniem ludzkie życie kształtują tzw. teorie siebie, a zatem ci, którzy wierzą w „teorię bytu”, są przekonani, że inteligencja jest stała i to ona kształtuje naszą osobowość, natomiast ci, którzy wyznają „teorię przyrastania”, są zdania, że inteligencja jest czymś, co może przyrastać w zależności od tego, jakie podejmujemy działania. Wiara, że inteligencja jest cechą stałą, powoduje, że każde doświadczenie edukacyjne i zawodowe staje się pomiarem – mierzysz, ile jej masz, natomiast wiara w to, że inteligencja jest czymś, co można zwiększyć, powoduje, że doświadczenia stają się szansą na rozwój.
Warto zatem wiązać cel nie z wynikiem, lecz z procesem uczenia się, co pozwala podejmować nowe wyzwania, rozwiązywać problemy i osiągać zdecydowanie lepsze efekty pracy. Podejście zgodne z teorią przyrastania pozwala postrzegać wysiłek jako coś pozytywnego oraz dostrzegać w ciężkiej pracy sposób na stawanie się coraz lepszym w danej dziedzinie. Wiąże się to z przekonaniem o sile swojego umysłu oraz z braniem odpowiedzialności za własny rozwój.
Zdaniem badaczy najlepszym prognostykiem sukcesu jest wysoki stopień determinacji rozumianej jako wytrwałość i zamiłowanie do długoterminowy...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
