Jeszcze kilka lat temu nauczanie języka obcego mogło być prowadzone przez szkoły podstawowe z oddziałami przedszkolnymi, przedszkola i inne formy wychowania przedszkolnego w formie zajęć dodatkowych (opisanych w statutach) lub podczas opłacanych przez rodziców zajęć dodatkowych, dostępnych poza statutową ofertą placówek wychowania przedszkolnego. Zajęcia były prowadzone przez osoby mające wykształcenie kierunkowe, w szczególności w zakresie nauczania języka obcego dzieci najmłodszych. Sytuacja ta uległa zmianie 1 września 2014 r., kiedy weszło w życie rozporządzenie MEN z dnia 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół.
Nauczanie języków obcych a zmiana podstawy programowej wychowania przedszkolnego z 2014 r.
Nieobowiązujące już rozporządzenie z 2014 r. wprowadziło zmienioną podstawę programową wychowania przedszkolnego dla przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego. Przewidywała ona wprowadzenie nowego celu wychowania przedszkolnego – „przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym poprzez rozbudzanie ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych, a w przypadku dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym – rozwijanie świadomości istnienia odmienności językowej i kulturowej”.
Zdefiniowanie nowego celu wychowania przedszkolnego wiązało się z określeniem nowego obszaru działalności edukacyjnej przedszkola – wskazującym, jaki...
Pozostałe 90% treści jest dostępne tylko dla Prenumeratorów.
