Określenie zasad szczepień
Rada Ministrów podjęła 15 grudnia 2020 r. uchwałę nr 187/2020 w sprawie przyjęcia Narodowego Programu Szczepień przeciw COVID-19, w której jedynie ogólnie zaliczono nauczycieli do I grupy szczepień wraz z innymi grupami społecznymi i zawodowymi, po tzw. grupie 0, obejmującej pracowników sektora medycznego. W treści programu wskazano, że do ustalenia grup priorytetowych, które mają zostać zaszczepione w każdym z etapów, przeprowadzono ocenę w oparciu o: ryzyko narażenia na zakażenie, ryzyko poważnego zachorowania i śmierci, ryzyko społeczno-ekonomiczne i ryzyko transmisji. Tymczasem uchwały Rady Ministrów nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego, ponieważ nie wymienia ich art. 87 ust. 1 Konstytucji RP.
Pomimo trwania stanu pandemii nie został ponadto znowelizowany art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, który stanowi, że pacjent ma prawo, w sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowiednich świadczeń zdrowotnych, do przejrzystej, obiektywnej, opartej na kryteriach medycznych, procedury ustalającej kolejność dostępu do tych świadczeń. Wymogów tych nie spełnia przywołany program, który nie opisuje przyjętych kryteriów medycznych oraz uwzględnia inne kryteria – o charakterze ekonomicznym i społecznym. Program zasadniczo należy więc traktować jako pewne wytyczne, jednak niewiążące prawnie.
Poważne wątpliwości co do zgodności z Konstytucją RP budzi również treść bardzo ogólnie sformułowanego § 28a ust. 1 pkt 10 rozporządzenia RM z dnia 21 grudnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, który do 22 lutego 2021 r. stanowił, że podmioty przeprowadzające szczepienia ochronne przeciwko COVID-19 mają obowiązek stosowania tych szczepień w ram...
Pozostałe 90% treści jest dostępne tylko dla Prenumeratorów.
