Wejście w model transakcyjny w relacji rodzic – szkoła niesie ze sobą zagrożenie dla społeczności szkoły, która w pewnym momencie przestanie stanowić monolit z jasno określoną misją, a stanie się organizacją skupioną na spełnianiu krótkoterminowych oczekiwań poszczególnych jednostek.
Autor: Anna Gromulska
Anna Gromulska
Uczniowie określani mianem „rozkojarzonych”, „nieobecnych” i „wybuchowych” już od dłuższego czasu nie stanowią jedynie marginalnej grupy w społeczności szkolnej. Pedagodzy stoją przed nowym wyzwaniem – jak utrzymać skuteczność nauczania przy wszechobecnym przebodźcowaniu oraz neuroprzeciążeniu u dzieci i młodzieży.
Budowanie przyjaznego środowiska pracy w szkole to jeden z wielu pozafinansowych instrumentów, jakimi może posługiwać się dyrektor
w celu podniesienia motywacji do współdziałania swoich nauczycieli.
Często niewystarczająca okazuje się spontaniczna komunikacja pomiędzy pedagogami, która nawet w dłuższej perspektywie nie musi zakończyć się zbudowaniem zintegrowanego i zaangażowanego zespołu.
Na jakie sprawdzone działania wzmacniające grupę warto zatem postawić?