Do czasu wejścia w życie ustawy o opiece zdrowotnej nad uczniami, czyli do września 2019 r., Minister Zdrowia wyrażał stanowisko, zgodnie z którym wykonywanie pewnych podstawowych procedur medycznych mogło zostać powierzone nauczycielowi. W stanowisku tym, dostępnym na stronie ministerstwa, można było przeczytać, że:
„Jeśli uczeń z chorobą przewlekłą musi przyjmować leki podczas pobytu w szkole, rodzice dziecka (przed przyjęciem go do placówki) zobowiązani są do poinformowania:
- na jaką chorobę dziecko choruje;
- jakie leki zażywa (nazwa leku, sposób dawkowania).
Konieczne jest również przekazanie pielęgniarce zlecenia lekarskiego oraz pisemnego upoważnienia do podawania dziecku leków (dotyczy to także uczniów pełnoletnich).
Gdy w czasie nieobecności pielęgniarki w placówce oświatowej trzeba podać dziecku lek lub wykonać inne czynności (np. skontrolować poziom cukru we krwi u dziecka chorego na cukrzycę; podać lek drogą wziewną dziecku choremu na astmę), czynności te mogą być wykonane przez inne osoby (w tym: dziecko, rodziców, nauczyciela), jeżeli odbyły one przeszkolenie w tym zakresie. Osoby przyjmujące to zadanie muszą wyrazić na to zgodę. Wykształcenie medyczne nie jest koniecznym wymogiem. Przekazywanie przez rodziców uprawnień do wykonywania czynności związanych z opieką nad dzieckiem oraz zgoda pracownika szkoły i zobowiązanie do sprawowania opieki powinny mieć formę umowy (ustnej lub pisemnej) między rodzicami dziecka przewlekle chorego a pracownikiem szkoły”.
Takie stanowisko w ówczesnym stanie prawnym mogło być jednak uznane za co najmniej kontrowersyjne, nie miało bowiem żadnej podstawy prawnej w tej części, która dotyczyła możliwości podania leków przez nauczyciela.
Oczywiście nie było przeszkód ku temu, aby nauczyciel skontrolował ciśnienie, gdyż nie mogło to wywołać negatywnych skutków nawet nieuważnym działaniem, ale trudno stwierdzić, dlaczego minister uzna...
