Grooming to inicjowanie i nawiązywanie kontaktu przez osobę dorosłą z dzieckiem poniżej 15. roku życia w celu jego uwiedzenia i wykorzystania seksualnie. Obecnie grooming odbywa się najczęściej za pośrednictwem internetu. Kary za stosowanie groomingu w sieci określa już polski Kodeks karny.
Zachowania autoagresywne są zjawiskiem obecnym wśród młodych ludzi, ale uczniowie rzadko się do nich przyznają, dlatego nauczyciele, a nawet rodzice, często nic o tym nie wiedzą – a temat jest bardzo trudny i dla wielu osób niezrozumiały. „Jak na własne życzenie można zadawać sobie ból i niszczyć zdrowie? Przecież to nielogiczne!” – mówią niektórzy. Niestety, problem istnieje, a samo zjawisko jest złożonym procesem, który należałoby dogłębnie poznać i dobrze zrozumieć. Bez zrozumienia nie ma możliwości pomocy, której młodzi ludzie bardzo potrzebują.
Poczucie własnej sprawczości uczniów i uczennic w szkolnej społeczności może być wspierane między innymi poprzez możliwość podejmowania decyzji, refleksję związaną z konsekwencjami dokonywanych wyborów oraz ponoszenie odpowiedzialności za własne działania lub ich zaniechanie. Sprawczość to kluczowa kompetencja pozwalająca dostrzec, że wiele w obszarze rozwoju, edukacji i wychowania zależy od dzieci i młodzieży. Jak zatem zwiększać ich sprawczość w szkole oraz jednocześnie wzmacniać poczucie wspólnoty?
Codzienne funkcjonowanie dziecka w przedszkolu jest zależne nie tylko od poziomu zaspokojenia potrzeb fizjologicznych czy stopnia pobudzenia emocjonalnego. Podstawą wyznaczającą sposób, w jaki przedszkolak postrzega i interpretuje otaczającą go rzeczywistość, a ostatecznie podejmuje związane z nią aktywności, jest etap rozwoju poznawczego. W związku z tym, że właśnie w tym wieku mały człowiek pozostaje pod jednoczesnym wpływem wyobraźni, istniejących w rzeczywistości rzeczy, realizacji własnych pragnień oraz kontekstu społecznego, niezwykle istotne jest, aby był on stymulowany ku wzmacnianiu złożonych umiejętności intelektualnych. Ich rozwój ma duże znaczenie w radzeniu sobie z odróżnianiem rzeczywistości od fikcji, jak również w braniu pod uwagę znaczenia innych osób w danej sytuacji, co stanowi sedno osiągnięć w tym wieku.
Zaufanie jest wartością, której doświadczamy w odniesieniu do samych siebie, innych ludzi oraz otaczającego świata. Pozwala na tworzenie wartościowych więzi, dobrą komunikację, efektywne współdziałanie. Mamy potrzebę bycia godnymi zaufania, ale też ufania innym. Brak zaufania, nieufność, ostrożność mogą negatywnie wpłynąć między innymi na poczucie dobrostanu psychicznego. Zaufanie buduje się długo, a traci bardzo szybko. Umacnianie zaufania to złożony proces, bez którego trudno o profesjonalne relacje w szkole.
Przeżywanie emocji pomaga w tworzeniu własnej życiowej historii. To narracja bogata w różnorodne doświadczenia: pośród tych dobrych, budujących znajdują się również wydarzenia graniczne, wywołujące bardzo silne uczucia. Strata, rozłąka, przemijanie, śmierć są nierozerwalnie związane z życiem każdego człowieka, również dziecka. Dorośli, unikając trudnych pytań, chcą w ten sposób ochronić je przed smutkiem, żalem, złością, bólem. Tymczasem przedszkolak ma prawo przejść proces żałoby, nawet jeśli jego strata nie jest społecznie akceptowalna. Dorosły, którego obecności bardzo potrzebuje, powinien mu w tym towarzyszyć.
Kryzys u uczniów może odnosić się do różnych sytuacji, w których uczniowie doświadczają trudności emocjonalnych, społecznych lub akademickich, a które mają negatywny wpływ na ich funkcjonowanie i dobre samopoczucie. Kryzysy uczniowskie mogą mieć różne przyczyny i przejawiać się na różne sposoby. Jaka jest więc rola dyrektora w obliczu kryzysu?
Raport MŁODE GŁOWY powstał na zlecenie Fundacji Unaveza, a próbę badawczą stanowiło 184 447 osób z całej Polski. Publikacja ujrzała światło dzienne w kwietniu tego roku i nadal rezonuje wśród rodziców, specjalistów, terapeutów, wychowawców. Jak wynika z raportu, 52,4% badanych ze szkół podstawowych i średnich wskazało, że odczuwa brak motywacji do działania, 28% zadeklarowało brak chęci do życia, a cztery osoby na dziesięć myślały o podjęciu próby samobójczej1. Alarmujące statystyki dobitnie pokazują pogłębiający się kryzys zdrowia psychicznego, jaki obserwujemy co najmniej od czasów pandemii.
Niekiedy człowiek nie dopuszcza do siebie myśli, że pewnego rodzaju trudności mogą się zaczynać już od najmłodszych lat. Zagadnienia zawarte w tekście to inspiracja do zaobserwowania tego, czego wcześniej się nie widziało, i normalizowania szukania pomocy już u dzieci przedszkolnych, bo to właśnie dorośli – opiekunowie i nauczyciele mogą wesprzeć dziecko w bezbolesnej adaptacji do nowych etapów i przeciwdziałać zaburzeniom psychicznym maluchów.
