Dzieci w świetlicy – jak wspierać ich rozwój emocjonalny i potrzebę ruchu?

W praktyce

Świetlica jest miejscem, w którym spotyka się wielu uczniów przejawiających różnorodne trudności. Zazwyczaj spędzają oni tam czas przed rozpoczęciem swoich zajęć lub tuż po nich. W obu sytuacjach mogą prezentować oni bardzo wysoki poziom pobudzenia układu nerwowego, bowiem albo są wypoczęci i spotkanie z rówieśnikami pozwala im na zabawy ruchowe, bieganie, skakanie czy głośne werbalizowanie swoich potrzeb, albo są zmęczeni i przebodźcowani tym, co działo się na zajęciach, więc potrzebują ruchu i dużej dawki aktywności, żeby się choć w niewielkim stopniu wyciszyć. Często też towarzyszą im w tym wszystkim trudne i intensywne emocje, a co za tym idzie – mają problem z samoregulacją.

Z tego powodu w świetlicy pojawia się wiele problemów z przestrzeganiem obowiązujących tam zasad. Oprócz poziomu pobudzenia, wpływają na to również inne czynniki:

  • Postrzeganie zajęć świetlicowych jako zdecydowanie mniej formalnych i wymagających. Uczniowie mają poczucie, że to na lekcjach należy się skupiać i panować nad swoim zachowaniem, a w świetlicy można robić rzeczy, które zdecydowanie bardziej odpowiadają ich zainteresowaniom, że jest to tzw. czas wolny i nie trzeba się stosować do żadnych zasad.
  • Różnorodność wiekowa uczniów przebywających w świetlicy. Zdarza się, że dzieci, które przebywają w świetlicy, są w bardzo różnym wieku. Wpływa to więc na trudności związane z komunikacją, wybieranie zabaw, w trakcie których prezentowane są niepożądane zachowania, co wpływa na problem ze skupieniem i koncentracją.
  • Nadmiar hałasu i tłok obecny w czasie zajęć świetlicowych nie wpływa korzystanie na zachowanie dzieci, powoduje silną rozpraszalność, czasem wycofywanie się z aktywności, unikanie ich, a czasem nadmierną pobudliwość, płaczliwość lub nerwowość.
  • Brak poczucia sprawczości i wpływu. Często dzieci nie utożsamiają się z zasadami obowiązującymi w świetlicy, ponieważ są one z góry im narzucane, dzieci nie mają żadnej mocy sprawczej, jeśli chodzi o ich opracowywanie, więc trudno im je akceptować.
  • Potrzeba ruchu i aktywności. Okazuje się, że dzieci dążą do rozładowania swojego napięcia poprzez aktywność ruchową, dlatego też często wybierają takie działania, które są sprzeczne z obowiązującymi zasadami.
  • Należy mieć świadomość tego, że dzieci bardzo często poza zaburzeniami integracji sensorycznej mają również inne problemy, np. zaburzenia ze spektrum autyzmu, niepełnosprawność intelektualną, choroby przewlekłe, które będę determinować dodatkowe trudności z zachowaniem. 
     

Co w związku z tym mogą zrobić nauczyciele? 

Przede wszystkim konieczne jest, by zapoznali się ze wszystkimi dostępnymi opiniami lub innymi dokumentami, które dotyczą danego dziecka, zwłaszcza jeśli jest ono objęte wsparciem psychologiczno-pedagogicznym na terenie placówki. Poza tym powinni również:

  • Zaangażowa...

Pozostałe 90% treści jest dostępne tylko dla Prenumeratorów.

Dołącz do 3000 + czytelników, którzy nieustannie pogłębiają swoją wiedzę z zakresu dotacji, prawa oświatowego, zarządzania placówką i nowoczesnych rozwiązań edukacyjnych.

Otrzymuj co 2 miesiące gotowe rozwiązania do wdrożenia w placówce oświatowej, zgodne z wymogami MEN oraz organy kontrolujących rozliczanie dotacji oświatowych.

artykułów online
12 lat doświadczenia
Dostęp online i offline
120 numerów archiwalnych
190 dokumentów online
25 autorów – specjalistów
Forum Placówek Niepublicznych • Prenumerata już od 399 zł/rok

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI