Jaka jest podstawa prawna udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach i przedszkolach?
Zgodnie z art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 737 z późn. zm.) system oświaty w Polsce powinien zapewniać m.in. dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych uczniów, a także możliwość korzystania z pomocy psychologiczno-pedagogicznej i specjalnych form pracy dydaktycznej. W rezultacie, na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo oświatowe, wydane zostało rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej
w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (t.j. Dz. U.
z 2023 r., poz. 1798), dalej jako rozporządzenie. Jest to najważniejszy akt prawny regulujący problematykę udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej przez szkoły i przedszkola, w tym również niepubliczne (począwszy od 1 września 2019 r., na podstawie art. 177 ustawy Prawo oświatowe).
POLECAMY
Kiedy uczeń może zostać objęty pomocą?
Powyższe rozporządzenie zakłada, że pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniom powinna polegać na rozpoznawaniu i zaspokajaniu ich indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych, a także na rozpoznawaniu ich indywidualnych możliwości psychofizycznych i czynników środowiskowych wpływających na funkcjonowanie uczniów w danej jednostce oświatowej. Udzielana uczniowi pomoc ma służyć wspieraniu jego potencjału rozwojowego i stwarzaniu warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu szkoły lub przedszkola oraz środowisku społecznym. Wspomniane rozporządzenie zawiera przykładowy katalog okoliczności, które mogą wskazywać na potrzebę objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole lub przedszkolu.
Pomoc ta może być udzielana m.in. ze względu na:
- niepełnosprawność dziecka,
- niedostosowanie społeczne oraz zagrożenie nim,
- zaburzenia zachowania lub emocji dziecka,
- szczególne uzdolnienia dziecka,
- specyficzne trudności w uczeniu się,
- deficyty kompetencji i zaburzenia sprawności językowych,
- przewlekłe choroby,
- sytuacje kryzysowe lub sytuacje traumatyczne,
- niepowodzenia edukacyjne,
- zaniedbania środowiskowe związane z sytuacją bytową dziecka i jego rodziny,
- trudności adaptacyjne związane z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związane z wcześniejszym kształceniem za granicą.
Wskazany powyżej katalog nie ma charakteru zamkniętego, co oznacza, że pomoc psychologiczno-pedagogiczna może zostać udzielona uczniowi również w innych, niewskazanych w nim przypadkach.
Jakie są podstawowe zasady organizowania pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
Jako osobę odpowiedzialną za organizację pomocy
psychologiczno-pedagogicznej w szkole i przedszkolu przepisy wskazują dyrektora, przy czym dopuszcza się również, aby dyrektor wyznaczył osobę, której zadaniem będzie planowan...
Pozostałe 90% treści jest dostępne tylko dla Prenumeratorów.
