Szkoła, uczenie się, oczekiwanie zaangażowania zawsze musi być powiązane z poczuciem, że to wszystko jest po coś. Tego oczekują od swoich dorosłych opiekunów uczniowie. Tego też jednak oczekują od siebie nawzajem dorośli. Z jednej strony – wiele razy powtarzane jest sformułowanie, które brzmi trochę jak komunał, o potrzebie współpracy czy nawet partnerstwa szkoły z rodzicami. Z drugiej strony – mało, że się o tym mówi, to w dodatku zadanie to zostało zapisane w wymaganiach państwa: w szkole potrzebna jest współpraca nauczycieli. Dodatkowo – i tu znowu możemy się powołać na przepisy – wśród kluczowych kompetencji, które wymienia się jako oczekiwane i obowiązujące rezultaty pracy szkoły, zapisano między innymi kompetencje społeczne: porozumiewanie się, pracę zespołową, wspólne planowanie i osiąganie zamierzonych celów.
Dobre praktyki
W latach 2013–2015 Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej realizowała duży projekt o nazwie „Szkoła współpracy”, który objął łącznie 6600 osób. Ideą projektu było inspirowanie środowisk oświatowych do wdrażania dobrych praktyk w zakresie współpracy w placówkach, a także wprowadzenie trwałych zmian w postrzeganiu roli uczniów i rodziców w pracy szkoły i przedszkola. Projekt określało siedem kluczowych standardów, które warto przemyśleć, próbując inicjować rozwój społeczności związanej z naszą szkołą:
- Uczniowie i rodzice uczestniczą w podejmowaniu decyzji dotyczących szkoły.
- We wszystkich możliwych sytuacjach w szkole stosowane są metody edukacyjne sprzyjające współpracy.
- Szkoła inicjuje i wspiera działania uczniów, którzy podejmują aktywność społeczną i obywatelską na rzecz swojej społeczności lokalnej i szerszych.
- Organizacja przestrzeni wewnątrz budynku szkoły i wokół niego sprzyja współpracy.
- Szkoła współpracuje z osobami...
Pozostałe 90% treści jest dostępne tylko dla Prenumeratorów.
